NARGILE KULTURU.. (01.09.2008'de Grupta Yayimlandi)

NARGILE KULTURU..

Nargile; içilen yerlerdeki inanılmaz güzel kokusuyla insanı istemese bile baştan çıkaran, sigara içmeyen tütün düşmanı kişilerin bile içtiği, tokurdayan, ciğer gücünün esas olduğu bir çeşit keyif unsurudur. Nargileye özen göstermek gerekir. Bu mereti çekmek insana inanılmaz bir zevk verir; ancak kesinlikle aç karna içilmemelidir. Nargilenin muhabbeti ayrıdır, kendine hastır, bir tanedir.

Sevdiceğinizle, arkadaşlarınızla bir yandan nargilenizi çeker, bir yandan tavla oynar, bir de güzel muhabbet ortamını kurabilirseniz masada, asla sıkılmadan geceyi noktalar, mekandan rahat ve huzurlu bir şekilde ayrılırsınız. Nargilede ateşin fazlası zarar, azı iyidir. Eğer ki, nargile boğmaya başlamışsa, lüle yerinden çıkarıp arkasından üflemeniz gerekir. Bu sayede tütünün içindeki kordan ve tozdan kurtulursunuz. En güzelleri kavun ve muz aromalılardır, elmalı zaten klasiktir. Tömbeki denen has Osmanlı nargilesini içmek ise hem akıllara, hem boğazınıza zarardır.

Nargilenin de raconları mevcuttur. Nargile fokurdatılmaz, tokurdatılır. Konuşurken mümkün olduğunca bu kelimenin kullanılmasına özen gösterilmelidir. Sizin içtiğiniz nargileden başka biri içmek isterse, marpuç eline verilmez, masaya bırakılır. Acemi biri nargile içerken öksürmeye başlarsa, masadaki eskiler "bırak şunu da, kendine de, mübareğe de eziyet çektirme" derler.

Unutmayın; sigara içeni puro, puro içeni pipo, pipo içeni nargile, nargile içeni "teneşir" paklar.

NETTEN ALINTI

http://arataer.blogspot.com/